<< terug naar het In Memoriam overzicht
In Memoriam Leshiek *E 1997 – 2013
Door: Helene Baayen
11 januari jl. hebben we tot ons grote verdriet afscheid moeten nemen van onze bijzonder werklustige 16-jarige ruin Leshiek (v. Shereik m. Anouk v. Aron), die al vanaf jaarling bij ons was. Met zijn onuitputtelijke werklust won hij de ene week op de baan en de andere week een klasse 3 endurance. Ondertussen liep hij L1 dressuur en haalde hij een winstpuntje in het B-springen en de B-cross. Eerste op de Arabissimo, alles vond hij mooi om te doen. Na zijn tweede plek op de 125 km op het NK Ermelo 2005 kreeg hij een peesblessure. Ik besloot hem te laten revalideren bij een accomodatie met een spa bad, waar hij een ernstig ongeluk kreeg bij het uitstappen. Zijn wonden tot op het bot, beschadigde pezen en kapsels en 3 botbreuken herstelden zich met de hulp van Eric Laarakker, veel geduld en discipline na 3 jaar revalideren. Hij maakte zijn rentree in de endurance op de 60 km op de Fasna, waar hij won en de prijs voor best condition ontving. Eind 2009 reed ik de 120 km in Tessenderloo (België) netjes met hem uit. Daarna raakte hij geblesseerd door onoplettendheid van een ander, maar gelukkig knapte hij weer op en ging hij in 2010/2011 als trainings- en wedstrijdmaatje mee met mijn ruin Kain. Eind 2011 was zijn conditie weer zo goed dat hij eerste bij de junioren werd in Gartow (Duitsland) op de 125 km en weer de titel best condition mee naar huis nam. In 2012 reed ik Leshiek zelf op de 126 km op het NK in Leersum. Leshiek was nog nooit zo mooi en gespierd geweest, maar rond de 90 km wilde hij niet meer lopen, totaal niet normaal voor Leshiek. Ik trok hem terug. Onderzoek wees niets uit, maar achteraf denken we aan een longbloeding. In het najaar van 2012 verstapte Leshiek zich tijdens een trainingsrit. Het begon erop te lijken dat hij zijn beste jaren gehad had. We bleven hem wel elke dag berijden. Toen een grote tractor precies naast de stal een klapband kreeg, kwam Leshiek van schrik ernstig ten val. Hij kon nauwelijks meer lopen. Met rust en pijnstillers knapte hij wat op, maar hij kreeg coördinatie problemen. Toen het dagelijkse wandelingetje niet meer ging zonder ernstige struikelingen en hij ook in de wei begon te vallen hebben we besloten hem in te laten slapen. Hij zag er nog zo prachtig uit!
Leshiek is voor mij onvervangbaar. De 15 jaar met hem waren geweldig, op zijn ongelukken na had ik alleen maar plezier met hem. Wat een enthousiast en gezond paard! Door Leshiek ben ik zo ver gekomen in de sport, fysiotherapie gaan studeren en ondertussen afgestudeerd als dierfysiotherapeut. Het is ongelooflijk hoe paarden kunnen herstellen met veel geduld en liefde!
