<< terug naar het In Memoriam overzicht
In Memoriam Palermo KA 2015 – 2023
Een vaarwel aan onze grote lieve knuffelbeer.
3 februari 2023 is voor ons een gitzwarte dag.
Toen hebben wij onverwacht en in de bloei van zijn leven, onze Palermo moeten laten gaan.
Het is soms niet te bevatten hoe een grote rol een paard in je leven kan in nemen.
Ik zie het nog voor me als de dag van gisteren, die onzekere puber van nog geen 2 jaar oud. Rustig, meegaand en met één hele grote passie; eten! Op het terrein waar onze paarden staan, stond zo her en der ook gras langs het pad. Palermo liep daar dan los rond en scharrelde alles bij elkaar wat hij maar aan eten kon vinden. Vaak in de zomer aten we ’s avonds buiten en was hij altijd de extra gast aan tafel. Hij was eigenlijk onze mascotte geworden.
Wat ons destijds ontzettend aansprak was zijn werkwillige karakter en zijn enorm ruime bewegingen. Iets waar wij zelf altijd kippenvel van konden krijgen. Wij zagen hem als ruwe diamant. Het was een ongelooflijke atleet die de tijd moest krijgen zich te ontwikkelen.
Alles wat we aan hem vroegen, probeerde hij direct goed uit te voeren. Hij wilde ons echt pleasen en was eigenlijk ook bang om daarbij iets fout te doen. Daarom leerde hij ook ontzettend snel denk ik. Natuurlijk, hij had ook zo zijn momenten. Maar achteraf gezien heeft hij eigenlijk nooit een stap verkeerd gezet, hij leerde niet alleen van ons maar wij ook zeer zeker van hem. Hij was een grote stabiele factor geworden. Je kon eigenlijk altijd van hem op aan.
Als één van de weinige Arabische Volbloed hengsten heeft hij nog een tijd natuurlijk gedekt. Dit kon eigenlijk ook prima, hij was welgemanierd en maakte zich niet drukker dan nodig. Sterker nog. Wanneer hij al in de gaten had dat een merrie niet hengstig was ging hij liever verder met eten en keek hij er niet meer naar om. Of zelfs na het dekken samen op buitenrit met de merrie waar hij een half uur eerder nog een heel ander onderonsje mee had. Geen enkel probleem! Hij snapte het verschil als geen ander.
Toen wij hem oppakten onder het zadel ging hij als een speer. Hij heeft in iedere tak van sport die we met hem beoefenden wel erg mooie resultaten gehaald. Soms was het alsof hij het zonder problemen zomaar uit zijn mouw schudde. Zo is hij onder andere Nederlands Kampioen Hunter Pleasure en Nederlands Kampioen L dressuur. Maar daarnaast heeft hij ook gewonnen in de Classic Pleasure, Western Pleasure en Endurance.
Chantal had hem nog niet zo lang geleden opgepakt met springen, toch sprong hij al ruim over een meter. Heerlijk hoe veelzijdig een Arabisch Volbloed kan zijn! Hij was voor ons het grote voorbeeld en zal dit ook altijd blijven.
Hoewel zijn resultaten doen vermoeden dat het een enorm energiek paard was, was zijn andere grote hobby; slapen! In de zomer kon je de klok er op gelijk zetten dat hij om 15u een middagdutje ging doen in de paddock. Heerlijk in het zand, niemand die hem iets maakte. Hij stond heerlijk. Eigenlijk was zijn paddock het middelpunt en alle merries liepen daaromheen. Ook liep hij haast dagelijks lekker op de wei waar het geluk dan van hem afstraalde. Dat was ook eigenlijk tekenend voor Palermo. Je kon hem overal mee naartoe nemen, overal neerzetten. Hij maakte zich nooit druk, liet zich niet gek maken. Het was alsof hij een energie-spaarstand had.
De laatste jaren namen we hem ook wat meer mee naar shows waar hij echt super resultaten haalde.
Hij had bij ons het spel ontdekt en genoot ervan om zich met veel bravoure te laten zien. Maar ook hier gold dat hij zich niet drukker dan nodig maakte. Ik weet nog vorig jaar zomer in Deurne. Volgens mij dachten de grooms dat hij stuk was. Je kon hem bij wijze van gewoon los laten staan tussen de andere hengsten, keek niet op of om. Tot het zijn beurt was. Hij won goud.
Wat mij persoonlijk altijd heel erg raakte was dat hij altijd de ring afspeurde of hij mij of Chantal ergens zag staan. Je zag hem gewoon zoeken waar we waren, net alsof hij die bevestiging nodig had. Hij groeide dan. Hij was ons grote kind.
Eigenlijk ging hij de laatste maanden nog beter dan ooit. Chantal was er mee in de M gestart en hij zat echt in de bloei van zijn leven. Tot die ene dag, die ene wedstrijd, dat ene noodlottige moment..
Lieve Palermo, vriendje.. Jij zal altijd in onze harten verder leven en gelukkig ook in de schitterende nakomelingen die je hebt gehad.
Onvervangbaar, onmisbaar en bovenal onuitwisbaar..